ارسالی: هما خواجوی
باز کن پنجره را،
در من اینک کوهی ،
سر برافراشته از ایمان است
من به هنگامی شکوفایی گل ها در دشت ،
باز می گردم
و صدا می زنم :
آی!
باز کن پنجره را،
باز کن پنجره را
ــ در بگشا !
که بهاران آمد!
که شکفته گل سرخ
به گلستان آمد!
باز کن پنجره را !
که پرستو پـَر می شوید در چشمه ی نور،
که قناری می خواند،
ــ می خواند آواز ِ سرور
که : بهاران آمد
که شکفته گل ِ سرخ
به گلستان آمد!
سبز برگان ِ درختان ِ همه دنیا را،
نشمردیم هنوز
من صدا می زنم :
آی!
باز کن پنجره ،باز آمده ام
من پس از رفتن ها،رفتن ها؛
با چه شور و چه شتاب
در دلم شوق تو ، اکنون به نیاز آمده ام
داستان ها دارم،
از دیاران که سفر کردم و رفتم بی تو،
از دیاران که گذر کردم و رفتم بی تو ،
بی تو می رفتم ، می رفتم ، تنها ، تنها
و صبوریِّ مرا
کوه تحسین می کرد
من اگر سوی تو بر می گردم
دست من خالی نیست
کاروان های محبت با خویش
ارمغان آوردم
من به هنگام شکوفایی گل ها در دشت
باز بر خواهم گشت
تو به من می خندی
من صدا می زنم :
آی!
باز کن پنجره را!
پنجره را می بندی …
با من اكنون چه نشستن ها، خاموشی ها
با تو اكنون چه فراموشی هاست
فایل صوتی شعر حمید مصدق با صدای سید محمد فقیه سبزواری نوه مرحوم آیت‌الله حسین فقیه سبزواری.
آن مرحوم (فقیه سبزواری) استاد دکتر سید محمد حسن میرفضائلیان در حوزه علمیه بوده اند.
One Comment
admin
راه دهید یار را آن مه ده چهار را
کز رخ نوربخش او نور نثار می‌رسد
در روستای بلگیجان لواسان ــ و یحتمل در دیگرنقاط لواسانات و قصران ــ در ایام نوروز، رسمی معمول بوده که احتمالاً برخی از دوستان عمل بدان را دیده و یا حداقل شنیده باشند.
اجرای رسم مزبور اینگونه بوده که مردان و زنان سرپرست خانوار، در کنار دیگراقلام ضروری برای برگزاری مراسم متنوع سال نو، در جست‍وجوی آب زمزم یا آب تربت بودند و در صورتی که موفق به تهیهی این دو نمی‌شدند، ظرفی از آب پاکیزه‌ی معمولی را نزد فرد مقدسی می‌بردند تا وی بر آن اوراد و اذکاری بدمد. گاه علاوه بر خواندن و دمیدن اوراد و ادعیه، کاغذی را که دعاها بر آن تحریر شده بود؛ در آن آب حل می‌نمودند و با مخلوط کردن گلاب یا پودر گلبرگ‌های گل محمدی، آن را خوش‌بو می‌کردند. سپس در لحظاتی قبل از تحویل سال چاله‌هایی کوچک در چهارگوشه‌ی اتاق مسکونی خود حفر می‌نمودند؛ در هر یک از چاله‌ها مقداری از آب تقدیس شده می‌ریختند و دوباره گودال‌ها را با همان خاک می‌پوشاندند. جالب‌تر این‌که هم‌زمان و به موازات این عمل، یکی دو هفته مانده به پایان سال، به سراغ یک یا چند نفر از معمّران و سال‌خوردگان خوش‌نام می‌رفتند. افرادی که به سلامت نفس و پرهیزگاری و صداقت و ایمان کامل و تقیّد به احکام و شعائر اشتهار داشتند. آن‌گاه از او (یا آنان) استدعا می‌کردند اولین فردی باشد که در سال جدید وارد خانه‌ی آنان می‌شود. بدین‌گونه ورود وی را خوش‌یمن و موجب صحّت و سعادت اعضا و خیر و برکت در مناسبات خانواده می‌دانستند.
بانوی دانشور، استاد فاضل‌مان خانم خواجوی با ارسال متن و گفتار فوق برای سایت لواسانی‌ها چنین نقشی را به مبارک‌ترین شکل ایفا نمودند. ما، ضمن سپاس‌گزاری بی‌حدوحصر از ایشان، این اتفاق خجسته را به فال نیک می‌گیریم.
ضمن تبریک سال نو به ایشان و نیز جناب آقای دکترمیرفضائلیان بزرگ، جناب آقای دکترمیرفضائلیان (فرزند) و دیگر اعضای خانواده‌ی مکرم ایشان؛ آرزومندیم سال جدید، قرین سلامت و سعادت و توفیق و پیروزی و بهروزی برای آحاد مردم دنیا، تک‌تک هم‌وطنان ایرانی عزیز و ارجمند و کلیه‌ی مردم شریف لواسانات و رودبار قصران باشد.